«Ο φίλος μου, ο φίλος μου», μονολόγησα. «Ο φίλος μου δεν έχει ιδιότητες. Δε ζει στο κάθε μέρα, δεν κάνει τίποτα, δε θέλει κάτι, δεν ποθεί ούτε πράγμα, ούτε άνθρωπο, δε μισεί αρκετά -κατά τα λεγόμενά του- δεν αγαπά παρά μια σκυλίτσα που έχει, δεν ντύνεται καλά, δεν τρώει σπουδαία, δεν πίνει πολύ, δεν δουλεύει σταθερά, δεν ταξιδεύει, δεν βγαίνει, δεν κάνει διακοπές, δε διαβάζει, δεν ακούει μουσική, δεν έχει χόμπι, δεν ψωνίζει, δεν πίνει καφέδες, δεν τον νοιάζει η κουλτούρα, μα ούτε και η πολιτική, δεν έχει σχέση, δεν έχει φίλους, δεν έχει ανθρώπους και όπως λέει δεν δικαιούται τίποτα από τα παραπάνω. Πώς τον βρίσκεις Πρόεδρε;»
Κυκλοφορεί σε όλα τα βιβλιοπωλεία